 |
| Een schets/opzet voor een digitale schildering. Concept art. Door Ariane Berends-Brouwer, juli 2013 |
Diepte in een tekening zit hem in onder andere het wijken van vormen naar de achtergrond of het naar voren komen van vormen ten opzichte van de horizon. De schacht van de kloof in deze tekening, zijn twee grote wanden die wijken in de richting van de achtergrond. Ook de hangbruggen wijzen of wijken naar achteren.
De figuren in deze ruimte zijn wat gecompliceerder. Daar speelt ronde of spiraal achtige dieptewerking mee. Het wijken en naar voren komen geeft een serie roterende richtingen aan. Om dat idee vorm te geven, stel je je voor dat de figuren zich bevinden in een grote zeepbel. Van daaruit bouw je de roterende richtingen op.
Als je goed kijkt zie je ook de hangbruggen in een draaiende beweging naar de achtergrond wijken. Een dergelijke spiraal of helix versterkt de dieptewerking.
Ook bepaal je voor jezelf duidelijk vanuit welke hoek je tegen die figuren aan kijkt. Dat is het perspectief van waar uit je ze laat zien. In dit geval kijk je een beetje van onder af tegen de twee figuren aan. Dit maakt ook dat je iets oproept bij de kijker, de toeschouwer. Net als een cameraman de ene keer een beeld van boven af filmt, en een andere keer meer van onderaf.
Een mens op deze manier tekenen is niet eenvoudig. Eerst moet je leren hoe je een menselijk figuur is opgebouwd. Dan ga je die vormen in andere posities opnieuw construeren. Dat heet 3D tekenen. Door het wijken, het dijbeen van de figuur bij voorbeeld, verkort de vorm. Vergelijk het maar met het andere dijbeen. Maar dan moet je de vorm wel goed kennen. Dat leer je door bijvoorbeeld anatomie tekenen. Voor het wespachtige wezen heb ik foto's van een wesp bekeken. Pas als je de vormen globaal begrijpt dan kun je ze in de ruimte zetten.
Op de lessen aan de tekenacademie leer je hoe je deze dingen aanpakt.
www.detekenacademie.nl
